Op 23 juni 2018 vond in het Goffertpark in Nijmegen de 16e editie van Kids 'n Billies plaats, een stoer festival voor grote èn kleine rockabillies!

 

De afterparty

 

De laatste haarlak wordt uit de haren gewassen, een vage streep uitgelopen schmink wordt weggepoetst. Op tafel de verfrommelde toegangskaarten, met schmink besmeurde koptelefoons en een uitgelubberde boksballon. Op de bank twee meisjes met hun knuffels in de armen en de duim in de mond.

 

De afterparty is weer begonnen: met een beker melk, een boterham met hagelslag en de knuffelbeer tegen zich aangedrukt wordt er met waterige oogjes tv gekeken. Nog een vage waas van groene en blauwe schmink rond de ogen en vanonder de roze pyjama spiekt een zwarte Betty Boop. Moe maar voldaan noemen ze dat.

 

Kids 'n Billies

 

Gisteren was het eindelijk weer zover: na een lang jaar wachten openden de poorten van het Goffertpark zich voor de 16e editie van Kids ’n Billies, hèt rockandroll-festival in Nijmegen voor ouders en hun stoere kinderen!

Wanneer we aan komen lopen door het park horen we vanaf een afstandje de muziek al: doordat het maken van de vetkuiven iets langer duurde dan verwacht zijn we iets later dan gepland en is de eerste band net begonnen. Op het moment dat de toegangstickets worden gescand en we door de poort naar binnen lopen breekt de zon door, snel de beschermende koptelefoon op, we zijn er klaar voor!

We worden welkom geheten door een zangeres in een strakke, kuitlange suikerspinroze rok op hoge hakken begeleid door scheurende gitaren en mannen met vetkuiven, Crystal & Runnin’Wild weet hoe je een rockabilly festival hoort te openen!

 

Muziek, tattoos en suikerspinnen 

 

Via de trappen tussen de tribune en het picknickveldje lopen we naar boven, traditiegetrouw zijn daar, naast de bar, verschillende kraampjes geplaatst: natuurlijk met stoere merchandise van zowel Kids ’n Billies als van de bands, maar ook Lil’Miss Red is er weer met haar airbrush tattoos en de dames en heren van La Rosa de Cuba en Barberstation, hier kunnen de jonge en oude(re) Billies en Bella’s terecht voor professionele vetkuiven, strak getrimde baarden, een suikerspinkapsel of een èchte 50’s Victory Roll. Ook de limonadekabouter staat weer klaar zodat de kinderen hun eigen beker ranja kunnen tappen.

 

Op de stoere klanken van The Buttshakers lopen we via de andere kant van de tribune weer naar beneden, want ook daar is genoeg te doen: schmink, buttons maken, hoepelen met de dames van La Hoop, muziekinstrumenten timmeren, circusacts leren bij de meisjes van de Circusfactory of een rondje in de zweefmolen, er komt geen einde aan de pret! Tussendoor genieten van een suikerspin of een zak popcorn, een lekker ijsje, iets lekkers van De Plak en voor de papa’s en mama’s een braaf kopje koffie, ook de inwendige mens komt niets tekort!

 

Via de stand van de bibliotheek waar je een green screen foto kunt laten maken kom je bij het Bospodium, waar je getrakteerd wordt op nog meer gave muziek: Jo Carley and the Old Dry Skulls treden maar liefst twee keer op, gevolgd door The Glücks en de Leadbeaters. De programmering is zo geregeld dat je beide podiums afwisselend kunt bezoeken en dus niets hoeft te missen van bijvoorbeeld Cordovas, T-99, Wiseguyz en als slotact The Fuzillis. Ook de artiesten zijn onder de indruk van het festival: volgende keer nemen zij hun eigen kinderen mee wordt er meerdere keren geroepen.

 

Sfeer en veiligheid

 

De sfeer is, zoals ieder jaar weer, zeer relaxed: terwijl de ene dochter haar haren laat doen loopt de ander met haar stempelkaart richting snoepkraam voor een zak popcorn. Getatoeëerde ouders doen graag een stapje opzij voor een kleine Billie met de handen vol plakkerige zoetigheid die natuurlijk net over dat randje, waarop zij hun wijntje zitten te drinken, wil balanceren. Met een grote glimlach en met alle plezier. Het is een ècht stoer familiefestival, waar het plezier van de kinderen de sfeer bepaalt, maar waar de stoere ouders ook niets tekort komen.

 

Tijdens het optreden van T-99 wordt er nog een zak patat gedeeld en langzaam kruipt de duim richting mond. Op de bankjes van de tribune slaat langzaam de vermoeidheid toe, tijd om richting bus te gaan wandelen. Nog even zwaaien naar de zanger, terwijl de zon ondergaat kijken we nog één keer om naar de hoepels en de diabolo’s die worden opgeruimd: Kids ’n Billies 2018 loopt ten einde, het was, zoals altijd, weer een fantastisch feest, voor kinderen èn ouders! 

 

Een lang jaar wachten is weer begonnen, tot volgend jaar!