De zon schijnt stralend op de blauw met gele tenttoppen, de vlaggen wapperen zachtjes in de wind. Op het grasveld ligt stro en langzaam wordt de geur van paarden en andere dieren een beetje sterker. Het circus is in de stad!
Circus Renz
Terwijl de zenuwen toenemen lopen we met ieder stapje net iets sneller richting de enorme tent, versierd met lampjes en een schilderij van clowns en een olifant boven de ingang.
Bij de mevrouw aan de kassa halen we 4 kaartjes en we mogen doorlopen. Onder de poort door, waar we direct een wei zien waar paarden en kamelen staan te grazen. Om de hoek mevrouw Renz die de enthousiaste kinderen de andere kant op stuurt; de tent in, daar is het te doen! De tent is warm en de geur van popcorn komt je tegemoet. Overal kinderen, de spanning voelbaar, wat gaat er allemaal gebeuren?
Een aardige meneer bekijkt onze kaartjes en wijst ons door de circustent in; de rode stoelen, zoek maar een plaatsje! Diep onder de indruk weten de kinderen niet waar ze moeten kijken; de lichtjes, het hoge plafond, hangt daar een hoepel? We nemen plaats net naast het midden, helemaal vooraan, wat een geluk! Voor de jongste is het de eerste keer in het circus, de spanning druipt van haar gezicht. Zou het net zo zijn als op televisie? Voor de oudste is het circus erg lang geleden dus ook zij weet eigenlijk niet zo goed meer wat ze kan verwachten, de zenuwen gieren door de tent!
Show
Het speculeren begint; er zijn clowns, dat weten we, maar wat zouden ze gaan doen? En de paarden? En kamelen? En wat doet die hoepel daar toch helemaal boven in de tent? Alleen de voorpret geeft al zóveel plezier, de dag kan nu al niet meer stuk!
Het licht gaat uit. Spot op het gordijn. Door de speakers spreekt een mevrouw ons toe; ‘welkom bij circus Renz!’.
De muziek begint en er komt een mevrouw in een prachtig glimmend pak tevoorschijn. De hoepel zakt naar beneden en terwijl haar collega haar en ons toezingt met ‘The show must go on’ laat ze, hoog in de lucht, een prachtige dans zien.
Daarna volgen de paarden. 4 witte en 4 bruine paarden laten ons genieten van hun show. Hun trainer heeft maar een halve blik nodig om aan te geven wat hij graag wil dat ze doen, stopt ze af en toe een lekker stukje brood toe en spreekt ze liefdevol toe terwijl ze allemaal een aai of een klopje krijgen. Geweldig om te zien hoe mens en dier samenwerken.
De acts volgen elkaar in snel tempo op;we zien kamelen, eenden, een mevrouw die op een paard een prachtige hoepeldans doet, jongleurs en natuurlijk de clowns. De tranen lopen over onze wangen van het lachen, al is het maar omdat de kinderen zo enthousiast zijn dat hun gelach alles overstemt. Er is een kwartiertje pauze en met een tent gevuld met de typerende geur van hotdogs en suikerspinnen gaat de show weer door, we kijken onze ogen uit!
Veel te snel klinkt er een zware mannenstem door de speakers; de gordijnen openen zich weer, een meneer in een chique zwart pak ( ‘mama, is dat papa Renz?’) stapt de piste in en zingt ons prachtig toe: ‘And now, the end is near, and so I face the final curtain..’ Tijdens het nummer komen alle artiesten de piste in om nog één keer ons applaus in ontvangst te nemen en wat hebben ze het verdiend!
Belevenis
Of het circus nog van deze tijd is? Ja, absoluut! De samenwerking tussen mensen onderling maar ook tussen mens en dier is geweldig om te zien. De concentratie tijdens de acts, de focus op het neerzetten van een mooie show, de trots, de samenwerking, de liefde voor de dieren en elkaar geeft meerdere keren kippenvel.
De tranen op de wangen van de oudste omdat ze zo onder de indruk is van een dans worden moeiteloos vervangen door tranen van het lachen om de clowns.
Het verstijven van schrik om de mevrouw die in de doeken naar beneden komt rollen maar net op tijd stil hangt, de gloeiend warme handen van het opzwepende applaus, de indrukken en emoties wisselen elkaar zo snel af dat de jongste uiteindelijk niet meer kan klappen. Met haar duim in haar mond, een beetje onderuit gezakt in haar rode stoel bewondert ze nog één keer alle artiesten en krijgt ze een stralende knipoog van papa Renz. Hier kan geen televisie of computer aan tippen, dit is écht!
Dieren
Voordat we naar de auto gaan lopen we nog snel even langs de wei. Daar staan de paarden, kamelen en ossen rustig te grazen, bij te komen van hun mooie show. We geven degenen die willen een aai en knuffel. De rest blijft lekker een eind uit de buurt rustig in het zonnetje liggen.
Onderweg naar huis is het stil. Duim in de mond, ogen op half zeven. ‘Gaan we morgen weer?’
Wijchen
Het circus is in de stad en ze blijven nog even! Tot en met 21 oktober vind je Circus Renz op de kruising van de Tunnelweg en de Pauwstraat, dit mag je niet missen!