Junglepark de Orchieeënhoeve is het ANWB -uitje van 2021. Ik ging met mijn gezin op pad om een mooie blog te schrijven vanuit de ogen van mijn kinderen. 

 

S ’morgens vroeg op pad met mijn gezin. Twan (5 jaar) en Lizz (2 jaar) zitten in de auto vol spanning te wachten tot we aankomen bij Jungle Park de Orchideeën hoeve. Eenmaal aangekomen is Twan bijna niet meer te houden, ondanks dat je een tijdsblok reserveert moet je toch even wachten. Laat wachten nou net niet het sterkste kant zijn van mijn kinderen. 

Mijn man staat bij de kinderen te wachten en ik loop naar de kassa. Ik krijg er een mooi tasje met 2 leuke speurtochten voor jongere kinderen en zakjes voer voor de diertjes. Twan heeft er helemaal zin in, Lizz kijkt alleen maar haar ogen uit! 

 Eenmaal binnen… 

 Het eerste wat opviel was al het tropische groen en mogelijkheden om er tussendoor te lopen. Het mooie van kinderen is toch dat ze gaan ontdekken en al snel komen we bij onze eerste vraag van de speurtocht. 

                                                                           

We lopen verder en komen ook dieren tegen, aapjes lopen hier gewoon vrij rond, veel schildpadden die hier rustig genieten van het lekkere water, en visjes die rondzwemmen en wachten tot de bezoekers wat lekkers in het water doen. 

   

 Je waant je in een compleet andere wereld met de daarbij behorende warme temperaturen. Dit maakt dat je even denkt heel ver weg te zijn. 

Wij hadden ook muntjes voor om bakje met voer te halen voor de vogels. In alle enthousiasme wij door de “sluis” op weg naar de hongerige vogeltjes. Niet in de gaten dat deze kleine vogeltjes zo hongerig zouden zijn. Wij door de deur en ineens bezaaid met vogels. Lizz en Twan bedenken zich geen moment en lopen terug met angstige ogen. Daar staan mijn man en ik dan tussen de vogels en kinderen in de “sluis” die niet verder wilden. Gelukkig was er een heel lief ouder stel die onze kinderen een beetje wisten te kalmeren. Ondertussen deed mijn man zijn cupje met nectar op de grond zetten en kon hij onze kinderen halen. Samen met papa ieder aan een hand durfden ze verder te lopen. 

Ze vonden de vogels wel heel erg mooi, van een afstand. 

Na de vogels was het toch wel even tijd om wat te gaan eten. En dan waan je je in een prachtige bloementuin. Even bijkomen onder het genot van een patatje. 

Na ons buik vol te hebben gegeten ging onze tocht verder. Al snel kwamen we bij de prachtige oude tractoren van vroeger. Daar moet je natuurlijk wel even op zitten. 

Nadat de kinderen eindelijk op alle tractoren hadden gezeten kwamen we bij de “Vlindertuin” 

“WOW”. Dat waren de eerste woorden die Lizz uitsprak bij het zien van de enorme blauwe vlinder die voorbijvloog. Bij het horen van deze verwondering in haar stem en haar grote ogen besef je, hoe bijzonder de wereld is in de ogen van kinderen als ze iets voor het eerst zien, en hoe “normaal” het is geworden voor volwassen.

Deze prachtige grote blauwe vlinder liet zich niet echt fotograferen. Dat maakt niet uit voor de mooie herinnering van deze reactie. 

De vlindertuin was op het moment dat wij er waren hele vol met vlinders. Je hoefde niet echt te zoeken want overal waar je keek zag je wel zo’n prachtig dier. 

 

Na de vlindertuin loop je door de kas van de Orchideeën naar de speeltuin. Hier kunnen de kinderen even lekker hun energie kwijt. In dit prachtige klim en klauter terrein   hebben ze ook aan de hele kleintjes gedacht. Zo is er een klein glijbaantje met een trapje, niet te hoog zodat ze deze makkelijk kunnen beklimmen.  

De oudere kinderen worden ook zeker niet vergeten. Hier hebben ze uitdagende klimtoestellen voor neergezet. Alles is heel mooi gemaakt van hout en dikke touwen. 

Vergeet ook geen droge kleding mee te nemen, want er is een klein ondiep beekje waar de kinderen met water kunnen spelen, over een touw bruggetje lopen om zo het beekje over te kunnen steken. 

Daarna liepen we via het stokstaartjes verblijf door naar het buitenverblijf. En daar waren ze. De Flamingo’s! 

“Kijk mama daar zijn flamingo’s, die zeggen kgggkggggg”, Zegt Lizz. Mooi hé! 

  

 Twan loop ondertussen door en ziet Alpaca’s staan en gaat daar kijken. “Mama, dit lijken wel lama’s”. Ik snap de verwarring, maar heb toch even uitgelegd dat lama’s toch wel anders uitzien. 

Ze hadden ook ooievaars, deze waren er net en moesten nog even wennen aan hun nieuwe omgeving. Wat zijn het toch prachtige grote dieren. 

En dan… dan kom je bij het nieuwe stuk van Jungle park de Orchideeënhoeve. Bij binnenkomst kwamen we er al even langs maar nu moeten we er doorheen. Hoe slim, en hoe prachtig hebben ze het gemaakt. Je waant je op een soort markt. Er is van alles te koop, plantjes, snuisterijen, dromenvangers, noem maar op. 

De kinderen hebben hun ogen uitgekeken!

 “Wanneer gaan we weer terug naar de orchideetjes hoeve?” Dat was de vraag die Twan stelde op de terugweg naar huis. 

Het is echt heel mooi opgezet en zeker de moeite waard om een keer een kijkje te nemen, of twee. 

Ook voor ANWB-uitjes 2022 kun je weer stemmen op Jungle Park de Orchideeën hoeve.