Ben je benieuwd hoe al die spullen terecht zijn gekomen in het Oude Ambachten en Speelgoed Museum in Terschuur? Hoe een verzamelaar zoveel spullen had verzameld en een museum startte? Lees dan snel deze inspirerende blog over het verhaal achter het Oude Ambachten & Speelgoed Museum in Terschuur hieronder! We laten je kennis maken met Kees Bakker, de eigenaar en verzamelaar van het Oude Ambachten Museum in Terschuur.

Kees Bakker 

“Ik groeide op een de boerderij nabij Barneveld en vroeger leerde mijn vader dat 1 en 1 drie was’, dat heb ik altijd onthouden, aldus Kees Bakker. “En iedere keer als ik iets zag wat kapot was, maar ook nog wat goeds had, dan bewaarde ik dat. Zo maakte ik van een 2 kapotte kruiwagens weer 1 werkende kruiwagen of van 2 kapotte emmers weer 1 goed werkende. Niet zozeer uit gierigheid maar meer uit zuinigheid. Mijn ouders hadden de oorlog meegemaakt en hadden mij geleerd om nooit iets weg te gooien waar je nog wel wat me kon. Op de boerderij kwam het altijd wel ergens weer van pas. In de jaren daarna bouwde ik mijn eigen boerderij en recyclede menig product”.

Van verzamelhobby naar museum

De verzamelhobby liep dermate uit de hand dat een eigen museum starten een logische stap leek. Een plek waar alle verzamelde spullen uitgestald konden worden. Er was zelfs zo veel, dat er een verdeling werd gemaakt over 15-20 verschillende thema’s, met name met een boeren achtergrond. “Zo had ik onder andere oude spullen verzameld van de landbouwmachines, melkveehouderij, kaasmakerij, imker, timmerman, hoefsmid, leerlooierij, spinnen, mandenvlechten, klompenmaker en een zadelmaker”. En zo was het eerste museum een feit. Het museum werd opengesteld voor publiek én er werd druk door gespaard en verzameld.

“Ik heb niet heel veel materialen gekocht” aldus Kees. “Wel gingen we in de jaren ’90 nog vaak een rommelmarkt af voor allerhande leuke dingetjes. ‘lekker scheumen’ zoals we dat hier op de Veluwe noemen. Dat doe ik nu niet echt meer. Al was dat toen ook meer hobby en gewoon leuk om weer iets moois ouds te spotten en voor een paar gulden op de kop te tikken. Nu denk ik vaak op zo een rommelmarkt: ‘heb ik al…’ dus daar is de lol vanaf gegaan. Helaas…”. 

De verzameling groeide en groeide

De verzameling groeide en groeide en al snel werden het aantal ambachten verdubbeld. Ambachten en beroepen als de sigarenboer, kantklossen, radio restaurateur, camera’s, hoedenmaker, verfmenger en kuiper kwamen erbij. Steeds meer mensen kwamen op bezoek én kwamen na die tijd spullen brengen van thuis. Mensen kwamen een dag of week later spontaan langs met een volgeladen auto. Oude spullen die ze niet weg wilde gooien, maar waar ze ook niet altijd raad mee wisten, oude spullen uit de familie die men graag bewaard wilde houden of een complete inboedel van een oude winkel die men in 1x aan het museum schonk. Zo volgde letterlijk duizenden schenkingen die eerste jaren.

Spullen museum klaar maken

Het huidige museum raakt vol en er zijn letterlijk meer dan een miljoen dingen, spullen, objecten te vinden. Mensen geloven het pas als ze het echt gezien hebben. “Het is wel jammer dat we zo vol zitten, daarom moeten we steeds kritischer zijn bij nieuwe schenkingen. En dat doet soms wel pijn, want dat betekent dat er best wel mooie spullen soms weg moeten. Dat had ik bij de start in 1992 nooit kunnen bedenken!”. “In het museum is nog wel een grote opslag achter de schermen te vinden waar diverse handige maar kapotte spullen bewaard worden. Zo kunnen we toekomstige spullen met een manco weer in de oude staat herstellen. Er zijn een aantal vrijwilligers hier die het klussen in de werkplaats heel leuk vinden en allerlei oude spullen weer opknappen en ‘museum klaar’ maken. Zodra ze weer goed genoeg zijn, krijgen ze uiteraard een mooi plekje in het museum”.

25jarig bestaan

Daar waar het Oude Ambachten en Speelgoed Museum in 1992 startte met een kleine ‘leuke’ verzameling en extra vermaak voor de bezoekers, is de koers nu anno 2020 veel meer op het bewaren van het cultureel erfgoed en het in standhouden van de verhalen van vroeger. Ook viert het museum in juni 2020 alweer het 25jarig bestaan op de locatie in Terschuur. Wat een prestatie!

“En nu? Nu mag de volgende generatie ermee verder!”