Ieder gezin is anders, dat weten we allemaal. Logisch: elk gezin bestaat uit een aantal individuele personen die op zichzelf al uniek zijn. Zet die unieke individuen bij elkaar en je krijgt een samensmelting die volledig onvergelijkbaar is met ieder ander gezin. Maakt dat automatisch dat jouw gezin een geheel is, echt bij elkaar hoort en dat het ook zo voelt? Niet altijd, dat ligt maar net aan de combinatie van gezinsleden.

Gezin met pubers niet altijd één geheel

Mijn eigen gezin voelt bijvoorbeeld niet altijd als één geheel, vaak meer als vier personen (twee ouders, twee pubers) die voor een groot deel hun eigen ding doen - en soms iets samen. Is dat erg? Niet per se, maar ik vind het wel belangrijk om er af en toe over na te denken hoe we meer 'de Ranzato's' kunnen zijn.

Bewust mee bezig zijn

Als we niet oppassen zijn we voordat je het weet allevier alleen maar los van elkaar bezig. Het is vrij logisch met kinderen in de puberleeftijd, maar ook bijzonder jammer. Dus goed om bewust mee bezig te zijn, en dat doe ik eigenlijk nog te weinig.

Wat doen we samen?

De vraag is dus wat je samen kunt doen met pubers zonder dat het een 'moetje' wordt waar de mannen niet op zitten te wachten. Want ik ben heel erg voor vrijheid, blijheid - zelf bepalen wat je doet en niet gedwongen worden om allerlei dingen samen te doen waar ze geen zin in hebben.

Samen aan tafel eten

Altijd 's avonds samen aan tafel eten (zonder mobieltjes) voor zover iedereen thuis is. Niet dat er dan altijd heel veel besproken wordt, maar de gelegenheid is er in elk geval. Buiten dat moment gaan we in elk geval op werk/schooldagen vooral ons eigen gang.

Samen films kijken

Manlief kijkt nagenoeg elke avond een film in de woonkamer, de kinderen en ik kijken soms mee. Het ligt er maar net aan welke film er aangezet wordt en of we tijd en zin hebben. Voor de jongens geldt dat ze 's avonds ook graag andere dingen doen - en dat is natuurlijk prima.

Met z'n allen op de camping

Heel leuk vond ik dat we laatst eindelijk weer eens een weekend met z'n vieren naar de camping zijn geweest. Die mannen van mij zijn 16 en 18 jaar, die mogen ook met z'n tweeën thuisblijven als pa en ma gaan chillen in onze chalet. Dat vinden zij heel fijn en - heel eerlijk - wij ook. Maar dat weekend met z'n viertjes was voor de verandering ook heel fijn en gezelllig. 

Spelletjes spelen 

Het liefst zou ik lekker vaak een gezelschapsspel doen met het hele gezin. Daar zitten m'n zoons alleen - zo jammer! - echt niet op te wachten, er zijn maar weinig bordspellen die ze leuk vinden om te spelen met hun ouders. Bovendien hebben manlief en ik er al een hele andere voorkeur in, dat maakt het ook niet makkelijker.

Uitjes en vakanties

Dan heb je natuurlijk nog de uitjes en vakanties - perfect om op die manier dingen samen te doen met de kinderen. Ook als ze puber zijn. Toch komen die uitjes er bij ons maar weinig van: ze hebben er gewoon geen zin in. En ik heb er geen zin in om ze te verplichten, die jongens moeten al genoeg. Afgelopen herfstvakantie zijn we wel heerlijk een paar dagen naar de Efteling geweest. In een huisje, en allebei namen ze een vriend mee. Dat maakte dat het niet echt een gezinsding was, maar wel voor iedereen heel leuk. 

Naambord voor je gezin

Nu ik nadenk over de camping... we wilden nog een bord laten maken met daarop Casa Ranzato. Dat is ook wel een gezinsdingetje natuurlijk een naambordje bij je deur. Hebben wij niet eens, alleen een huisnummer op de postbox bij ons hekje. Gaan we regelen: laten we een dibond bedrukken, dat is perfect als naambord. En als ik toch een bord bestel voor bij ons chalet kan er ook meteen één voor thuis bij. 

Met voornamen of toch maar niet?

Meteen de volgende vraag: zetten we daar dan 'familie Ranzato' op, of ook onze voornamen? Ik vind dat dus altijd heel leuk bij een huis, als het naambord de voornamen van alle gezinsleden laat zien. Aan de andere kant is het ook weer onhandig: als er een baby geboren wordt moet er weer een nieuw naambordje komen. Bij ons komt er geen baby meer, maar er komt natuurlijk wel een moment waarop de jongens uit huis gaan. Mooi onderwerp om het vanavond aan tafel over te hebben met m'n mannen!

Kerstdagen met het hele gezin

De feestdagen zijn ook van die momenten dat je als gezin samen bent. De Kerstdagen komen er weer aan, dan gaan we met z'n vieren naar mijn ouders. Want ja - dat is natuurlijk ook een gezin waar ik deel van uitmaak, ook al wonen we al heel lang niet meer bij elkaar! 

Ik wens jou - en je gezin - ook hele fijne Kerstdagen, met hopelijk veel sámen!
Liefs
Anneke

Blogs voor ouders in heel NL!