Kindertolk en kindercoach Shelley Ensink van Kinderpraktijk Ubuntu vertelt in deze blog haar ervaring met een moeder en zoon die veel boosheid hadden en hoe het zoontje de moeder spiegelt met haar gedrag.

Woest en ongcontroleerd, zoals een vulkaan

Moeder kwam bij me voor een intake over haar zoontje van 7 jaar. Ze vertelde dat hij zo vaak boos was, schreeuwde en zich vervolgens afsloot. Ze had vaak ruzie met hem. Ze typeert hem als een vulkaan, woest en ongecontroleerd!

Moeder is vaak druk met haar werk en heeft een grote familie met de nodige, gezellige etentjes en feestjes, haar man brengt de rust mee van het niets doen. Een mooie combi vindt moeder!

Als moeder vertelt over haar zoontje voel ik hoe het haar raakt en hoe ze hiermee worstelt.

“Hij lijkt wel manisch, de ene keer heel enthousiast en dan weer onzeker en boos. Telkens bij overgangen naar een andere activiteit gaat het mis. Ik geef hem dan keuzes, wil je dit of dat en dat brengt hem in verwarring. Ik moet hem niet meer zoveel keuzes geven! Bij mijn man gebeurt dit niet want die geeft geen keuzes maar deelt gewoon mee hoe we iets gaan doen en dat accepteert hij dan makkelijker.

Als ik verander van plan dan is dat een trigger voor mijn zoon, het is dan onduidelijk voor hem. Hij slaat dan met de deur en blijft maar schreeuwen, vervolgens gaat hij naar zijn kamer en schreeuwt; laat me met rust! Het is ook heel moeilijk om het er later over te hebben. Ik zeg dan: we moeten niet zoveel ruzie maken, ik word er verdrietig van. Dan wordt hij gelijk heel boos en zegt; ik kan nu niet praten. Ik vind dat zo lastig want ik wil het graag goed hebben."

Ook vertelde ze dat ze wel merkte dat het wel wat beter ging met haar zoon als hij niet zoveel moest en als er een lager tempo was. Dingen moeten is veel voor hem!

Moeder had al van alles geprobeerd om dit boze gedrag te begrijpen, om te buigen of te voorkomen maar het lukte niet en de sfeer was thuis naar het nulpunt gedaald.

Ze voelde zich schuldig en dacht dat ze misschien wel strenger moest zijn net als haar man. Ze vond zichzelf warrig, druk en chaotisch en dat was natuurlijk niet helpend voor haar zoon.

Ze vond het heel naar dat ze haar zoon niet kon helpen en vond ook dat zij het goede voorbeeld moest geven.

“Ik hou niet van boos zijn. Ik ben zelf nooit boos. Ik kan slecht tegen ruzies. Het zit in mij dat ik alles goed wil maken en oplossen."

In veel stukken uit haar verhaal herkende ik mijn eigen verhaal. Ik wist dat ik moest opletten dat ik hierdoor niet ging versmelten waardoor ik dingen niet meer helder kon zien. Het bijzondere van de Present Child® methode is dat de boodschap uit de vertaling van het kind zelf komt. Het laat geen interpretatie toe! Daar kun je altijd op vertrouwen!

We planden een afspraak voor de terugkoppeling, waarbij ik moeder vroeg of ze de boodschap van haar kind wilde horen. Dat wilde ze! Ik vroeg moeder of het zo zou kunnen zijn dat zij zelf ook een boos aspect in zich heeft dat maar blijft schreeuwen en waarvoor zij zich afsluit? En dat zij innerlijk veel strijd voert met dat aspect in haar dat als een vulkaan, woest en ongecontroleerd is, waardoor ze in de war raakt en de controle probeert te houden door druk te zijn met werk en andere activiteiten.

De boodschap raakte moeder en ze vertelde dat ze erg veel lading voelde bij boosheid. Dit was iets uit haar eigen jeugd waardoor ze ook een soort weerstand voelde dat dit nu toch blijkbaar ook speelde bij haar. Tegelijk kon ze voelen dat dit waar was!

Nadat ik nog wat andere dingen teruggaf die de boodschap van haar zoon versterkten sloten we af met een gevoels-oefening en het advies: Een lager tempo, meer rust nemen, even te laten en niets te moeten. Ze mag haar oplossingsgerichtheid in gaan zetten om contact te maken met die vulkaan, woest en ongecontroleerd in haar en gaan erkennen dat dit ook een stuk van haar is. (en misschien later zelfs wel deze boosheid leren uiten, maar dat kon een volgende stap zijn).

Na een maand kwam moeder terug en vertelde wat dit traject met haar en haar zoon had gedaan. Ze probeerde nu meer rust te nemen en had een gedicht geschreven over die vulkaan in haar waardoor ze meer contact kon maken met dat boze aspect in haar:

Ik ben een vulkaan

Ik sta aan.

Net als ik denk,

dat borrelt en rommelt

tot onder de rand

Komt er van binnen

Iets woests

Iets groots

Groter dan ik

Ik ben een vulkaan.

Er was ook meer rust in haar zoon, hij was nog wel eens boos maar ze kon nu zelf ook meer begrip opbrengen voor haar zoon waardoor de boze buien afnamen.

Ze merkte dat hij de laatste tijd zo aanhankelijk was en dat ze niet weg mocht gaan en dat hij haar dan echt aanklampte. Ik gaf haar terug dat zijn boodschap misschien wel was dat zij niet mocht weggaan bij het erkennen van dat boze aspect in haar, ze moet er wel bij blijven! Moeder kon weer voelen dat dit waar was want, zo gaf ze toe, ze was de laatste week weer erg druk met haar werk en nam niet de rust om contact te maken met die vulkaan in haar. Ze nam zich voor weer meer tijd te maken voor dat boze aspect in haar en we namen afscheid.

Telkens ben ik onder de indruk van de kracht van deze methode. Hoe rakend de boodschap van je kind vaak is. Als kindertolk help ik je graag met het helder krijgen van jouw “blinde vlek" door op een andere manier naar het gedrag van jouw kind te kijken.

Wil je ook weten wat jouw kind je wil vertellen met zijn/haar gedrag?

Voor meer informatie kijk je op: www.kinderpraktijkubuntu.nl

Of neem vrijblijvend contact op met shelleyensink@outlook.com


Present Child® kindertolk en kindercoach Shelley van Kinderpraktijk Ubuntu

Je kunt mij ook volgen via Facebook.