‘Goedenavond, zoekt u maar een plekje’. En daar lig je dan. Samen met je dochter op een matje, onder een dekentje, hoofden samen op 1 kussen. Knus en gezellig, maar niet alleen. De hele binnenplaats van het Scheepvaartmuseum ligt bedekt met matjes en dekentjes en families die knus en gezellig onder de wol liggen. De een in pyjama, de ander in een onesie, weer een ander in een romper en een volgende in een mooie jurk. Alles kan en alles mag. Een gemoedelijke warme sfeer.

Het eerste ligconcert voor kinderen ter wereld: een primeur! 

We bevinden ons bij een primeur. Het eerste ‘ligconcert voor kinderen’ ter wereld. Wat een ervaring!

Op de piano’s worden door de pianisten Sandra en Jeroen van Veen de prachtige klanken van de Canto Ostinato van Simeon ten Holt tevoorschijn getoverd. Tijdens deze muzikale betovering worden we meegenomen in een verhaal, verteld door Leoni Jansen. Dit verhaal wordt omgeven door het lichtspel in het glazen plafond, waar de lichtjes fonkelen als een sterrenhemel, samensmeltend met de fonkelende klanken van de vleugels. Kortom, het is één geheel.

     

Een prachtige poolster licht op aan het plafond 

In het verhaal beginnen we bij de aarde en de zon en het schijnen van de zon op de aarde. De omwentelingen van de aarde, van de maan en de aantrekkingskracht van de aarde als magneet op ons, liggend op de vloer van het binnenplein. De aarde bestaat uit water en land. Meer water dan land. De diepten van de zee overstijgen de hoogste bergen. We gaan naar de zwarte nachten op zee, liggend op het dek van een schip, de deining van het water onder ons en de sterrenhemel boven ons. We zien de poolster prachtig oplichten aan het plafond.

Een fonkelend spektakel aan het plafond. Drukte in de stad, uitgedrukt in muziek, lichtjes en verhaal

Er volgt een prachtig fonkelend spektakel aan het plafond, begeleid door de klanken op de piano. Of is het andersom? Horen we daar nu echte walvissen? Er volgt een verhaal over onszelf, over hoeveel wij zijn (van de kleinste tenen, tot de grootste gevoelens), maar hoe nietig ook, gezien van bovenaf. De drukte in de stad, uitgedrukt in muziek, lichtjes en verhaal.

Het geheugen van het gebouw zelf, de muren, de echo’s. Het komt allemaal aan bod. Deze muren zien iedereen die hier binnenkomt. Er wordt een lijst namen opgenoemd van kinderen. Hey, het lijken alle namen van de kinderen in de zaal, of niet?

Is het ze gelukt om het wereldrecord kussengevecht te verbreken? 

Het was een betoverende avond en zeer bijzonder om dit mee te mogen maken. Na afloop volgde er nog een poging het wereldrecord kussengevecht te verbreken. Het is mij ontgaan of het is gelukt, maar leuk was het wel. Daarna mochten we nog naar het schip van de VOC. De vlag wapperde fier in de wind om de kracht van de avond uit te drukken denk ik.

Door: Femke & Isabel (9)