Sinterklaas wilde mijn jongens van 12 en 14 jaar best iets geven - maar dan geen online gametegoed of iets anders digitaals. Daarom besloot hij te gaan voor theaterkaartjes: de vrijdag na 5 december kwam Matzer Theaterproducties naar Theater de Purmaryn in Purmerend met de try-out van de voorstelling Alone@Home. De voorstelling zou gebaseerd zijn op de Home Alone - films. Laten mijn boys nou dól zijn op Home Alone, zeker in de periode voor Kerst! Kortom: goed cadeau van Sint vond ik.
Door: Anneke Ranzato - Go-Kids Zaanland
Mijn jongens met en zonder theaterliefde
Voordat ik over de voorstelling vertel is het goed om iets te weten over de relatie die mijn zoons met theater hebben.
De oudste: liever zelf spelen dan kijken naar theater
Laten we beginnen met de oudste. Hij zit in de buitenschoolse theatergroep van zijn school en speelt vol enthousiasme zijn rol in de bijbehorende voorstellingen. Met diezelfde theatergroep zijn ze ook al een paar keer naar een voorstelling gegaan... alleen werd hij daar minder blij van. Het waren vooral kleine, een beetje experimentele producties - hij begreep het allemaal niet goed en kon er dus ook niet van genieten. Het gevolg: hij wilde absoluut niet met me mee naar een jeugdvoorstelling! Gelukkig is hij laatst met alle derdejaars van zijn school naar Soldaat van Oranje geweest. Een grote productie met een duidelijk verhaal - daar heeft hij wél van genoten. En nu dan dus naar Alone@Home met zijn broertje en ouders....
De jongste: gevallen voor Kruistocht in Spijkerbroek
Dan de jongste. Die dacht theater ook niet leuk te vinden. Ja, zijn rol in de eindmusical van de basisschool vond hij best leuk - maar dat was het dan ook wel. Toen ik wilde dat hij met me meeging naar de première van Kruistocht in Spijkerbroek moest ik hem min of meer omkopen met een bezoek aan McDonalds. Eenmaal in het Zaantheater geschiedde het wonder: hij vond het geweldig en wilde gráág vaker met me mee naar het theater! Wel vond hij dat zijn grote broer ook mee moest gaan. Dat ging nu dan dus gebeuren.
Stonden ze te springen toen duidelijk werd wat het Sinterklaascadeau was? Je raadt het vast: de oudste niet, de jongste wel. Maakte verder niet uit, we maakten er een fijn gezinsuitje van.
Alone @ Home in De Purmaryn
Ik had niet veel meer over de voorstelling kunnen verstellen dan dat het gebaseerd was op de Home-Alone-films, meer wist ik natuurlijk ook niet. We gingen dus redelijk onbevangen zitten om het gewoon te gaan beleven. De voorstelling staat aangemerkt voor 8+ - het viel me op dat er best veel kinderen rondliepen die ik jonger inschatte dan 8 jaar. Mijn jongens waren relatief wel oud leek het mij - zeker m'n oudste.
Link met de Home Alone films
Natuurlijk ga ik niet in detail vertellen wat er allemaal gebeurt in Alone @ Home - dat mag je lekker zelf gaan bekijken. Wel kan ik zeggen dat de link met de films overduidelijk aanwezig is, met daardoor heel wat grappige scenes. De vallen voor de boeven zijn natuurlijk allemaal net wat minder spectaculair - dat kan ook niet anders, live op het podium. In een film kunnen ze alles wel 1000 keer overdoen, hier niet. Maar er viel genoeg te lachen in elk geval.
Gelukkig: twee diepere lagen in Alone @ Home
Nu moet ik eerlijk zeggen dat ik persoonlijk niets, maar dan ook écht helemaal niets heb met de films van Home Alone. De mannen bij mij in huis kijken ze ieder jaar met veel enthousiasme, ik vind het op geen enkele manier erg om dan niet mee te kijken. Ze zijn mij té flauw. Daarom was ik enorm blij dat er in de voorstelling Alone @ Home veel meer zat dan de flauwe boevenvallen. Ik ontdekte twee extra verhaallijnen waar ik heel blij van werd: over de relatie tussen de twee alleen gelaten stiefzusjes (pesten!) en over de relatie tussen de twee boeven (man en vrouw). Deze twee lijnen maakten de voorstelling voor mij pas écht de moeite waard. Dat - en natuurlijk de geweldige stem van Martijn Fischer (je weet wel, van Hazes).
Wat vonden we van de voorstelling?
De meningen binnen ons gezin waren verdeeld. Manlief en oudste zoon waren niet enthousiast. Die kijken veel liever naar de films en tja... vonden het geheel niet spectaculair ofzo. Al tijdens de voorstelling had ik door dat m'n oudste er inderdaad wel echt te oud voor was. De 8+-voorstelling was voor zijn 14-jarige puberbrein - en ook voor zijn vader - niet interessant genoeg. De jongste daarentegen was heel enthousiast! Die heeft zich heerlijk in zitten leven, hard gelachen en geklapt. En ik... ik werd dus heel blij van Alone @ Home vanwege de verwerkte relatiethema's.
Heerlijk voor kids tot een jaar of 12
Al met al zou ik zeggen: ga niet met een puber naar deze voorstelling. M'n jongste wil zichzelf nog weleens puber noemen, maar is dat echt nog niet en dat bleek hier wel. De voorstelling is heerlijk voor kids van 8 - misschien ook iets jonger - tot een jaar of 12. En voor ouders die ervan houden als hun kinderen in een theatervoorstelling ook nog iets meekrijgen over relaties.