Eens, midden in de winter, toen de sneeuwvlokken uit de hemel dwarrelden, zat een kningin bij een kozijn van zwart ebbenhout.

Terwijl ze daar zat keek ze op naar de sneeuw en prikte zich in haar vinger. Er vielen drie druppels bloed in de sneeuw. Omdat dat rood in de witte sneeuw er zo mooi uit zag wenste de koningin dat ze een kindje zou krijgen met een huid zo wit als sneeuw, lippen zo rood als bloed en haar zo zwart als ebbenhout.

Zo begon het sprookje van Sneeuwwitje, honderden jaren geleden.