Deze gastblog is geschreven door Esther Scholten. Fotocredits van de scene foto's gaan naar Sanne Peper.
De première van Liegebeesten
Met mijn dochters Mette (8 jaar) en Jinte (6 jaar) gingen we richting Theater Sonnevanck in Enschede voor de première van Liegebeesten. Met nog niet veel theaterervaring, alleen de vanuit school bezochte (poppen)voorstellingen, gingen we met gezonde spanning en veel nieuwsgierigheid naar de voorstelling.
We werden vriendelijk ontvangen en kregen Ranja en koekjes. Er stonden tafels klaar met witte papieren tafellakens, stiften en kleurpotloden. Doordat we wat lang op zoek waren geweest naar een parkeerplaats, op zondag toch wel een dingetje in Enschede, was er voor de voorstelling geen plek meer aan tafel om te tekenen. Maar dat is na de voorstelling ruimschoots ingehaald door mijn dames! Erg leuk dat ze dit zo aanbieden in de knusse lobby.
Kleine intieme zaal
We worden naar de zaal geroepen. Een leuke intieme zaal en wij mogen helemaal vooraan. Er is geen podium en we zitten heel dicht op het toneel. Dat we met z'n drieën bij elkaar zitten is fijn, alleen zitten zou voor deze leeftijd nog te spannend zijn.
De voorstelling begint. Nog iets onwennig voor wat er komen gaat zijn ze al druk het decor aan het bestuderen. Een eenvoudig decor dat voornamelijk bestaat uit grote verrijdbare lichtzuilen.
Wat opvalt en erg fijn is, is dat ze het verplaatsen van de decorstukken voor de ogen van de kinderen doen. Want zelfs ondanks dit is het bij vlagen toch echt wel spannend, met name voor onze jongste Jinte.
Muzikaal
Erg leuk is dat alle personages worden gespeeld door maar 3 acteurs; 1 in de rol van Noa, 1 in de rol van Priem en 1 die de personages van alle wonderlijke wezens en de moeder van Noa vertolkt. Ook de muzikale ondersteuning wordt veelal gebracht door het bespelen van verschillende instrumenten en zang door de 3 acteurs. Erg knap!
Zeep, de favoriet
Ik wil niet al te veel op de inhoud van het stuk ingaan (want dat moet je natuurlijk zelf bekijken). Maar het verhaal gaat over een zusje dat eigenlijk niet bestaat. Dat ze dan wel door het doucheputje gespoeld moet zijn en daar gaat Noa vervolgens op onderzoek uit. Mijn dochters vinden 'Zeep' die een soort portier van het doucheputje is, de leukste. Mijn favoriet is toch wel 'Padder' met z'n moddersoep. Ze komen allemaal in onderstaande trailer voorbij!
Waarheid of leugens?
Ook is het echt leuk om in de reacties van de kinderen te zien hoe goed de acteurs de emoties en boodschappen kunnen overbrengen. Soms is een kleine toelichting nodig, maar ik ben enigszins verbaasd hoe mijn dochters voor het eind van het stuk zelf de clou van het verhaal ontrafelen. Zelfs de diepere boodschap van het verhaal begrijpen ze, als we de voorstelling naderhand even bespreken. Want moet je nou altijd de waarheid spreken? Of is zo nu en dan een leugentje nodig?...
Wij komen terug!
Een voorstelling van een uur, waar je als ouder toch soms wel een beetje tegenop ziet omdat je denkt ‘gaan ze dit wel volhouden?’. Dat bleek totaal niet nodig! Ze zijn de hele voorstelling geboeid gebleven. Onder andere door de maffe figuren in het doucheputje. We zijn dus positief verrast, hebben erg genoten en gaan zeker nog weer eens een voorstelling bezoeken.
