Schuld - de thrillermusical naar de bestseller van Mel Wallis de Vries - stond gisteren in Theater De Purmaryn in Purmerend. Een voorstelling voor 12+ - die zijn er niet zo veel. Die jongens van mij zijn wat theater betreft een beetje ... van dat tafellaken en het servet: te groot voor een servet maar nog niet groot genoeg voor een tafellaken. Zo zat dat toch? Of nou ja, de oudste van 14 dan. M'n jongste van 12 vermaakte zich in de Kerstvakantie ook nog prima met de 8+ voorstelling Alone @ Home, maar broer vond dat toch wat te kinderachtig. Dus toen ik zag dat Schuld in de voorjaarsvakantie naar Purmerend kwam vond ik dat een prima aanleiding voor een theaterherkansing met m'n puberboys.

Thrillermusical van Theater Terra?

Even zoekend naar wat achtergrondinformatie zie ik staan dat Schuld van Theater Terra is. Dat verbaast me, het wordt bij de theaters niet zo gepresenteerd. Dat snap ik ook wel: Theater Terra kennen we vooral van producties voor jonge kinderen zoals Kikker en Aladdin op dit moment. Dan is het misschien wat gek om onder dezelfde naam een thrillermusical te presenteren. Dus zie je Terra wel onderaan op de site van Schuld staan, maar verder ook niet. Het geeft wel goed vertrouwen in de kwaliteit, want Theater Terra maakt simpelweg goede voorstellingen.

Zaal vol tieners met ouders

Voordat de voorstelling begon vond ik het al genieten: de zaal stroomde nagenoeg vol met tieners, de meeste hadden één ouder bij zich. Net als mijn jongens. Nu heb ik altijd het idee dat theater de 'jeugd van tegenwoordig' niet zo kan boeien, dus ik was echt blij om dat te zien. Want theater is gewoon supertof om mee te maken, veel specialer dan een film, intenser. Toegegeven - een kaartje voor een theatervoorstelling is niet goedkoop en daarmee voor jongeren misschien vaak onbereikbaar, maar daarvoor heb je dan gelukkig het CJP en de kortingsregelingen die veel theaters voor jongeren hebben.

Vanaf de eerste minuut gegrepen

Direct vanaf de eerste minuut zit de vaart er goed in bij Schuld: een prachtig gezongen nummer over 'een meisje op het spoor'. Zelfmoord - dat is waar deze productie over gaat. Heftig onderwerp... voor iedereen, maar zeker voor deze leeftijd. Die tienertijd waarin je vol onzekerheden, twijfels en boosheid zit. Of nou ja, kunt zitten. Ik ben in elk geval vanaf dat eerste nummer gegrepen en ook mijn jongens kijken geboeid naar wat er allemaal gebeurt op het podium. Ik ga niet het hele verhaal herhalen - er zijn genoeg plekken waar je dat kunt lezen of beter nog: je kunt de voorstelling zelf gaan zien. Moet je wel snel zijn, want ik zag dat Schuld nog maar vier keer opgevoerd wordt, voor de laatste keer op 1 maart. Het is dus al bijna over voor de vijf acteurs die dit verhaal zo overtuigend in beeld brengen. Daarna is er altijd nog het boek:

Thriller in het theater?

Vooraf wist ik niet zo goed wat ik me moest voorstellen bij een thrillermusical. Een thriller in het theater? Waar het toch echt lastiger is om écht spannend te zijn, om onverwacht schrikeffecten te creëren... veel lastiger dan in een film of TV-serie. Klopt. Daarom is het des te knapper dat ik wel degelijk volledig in het verhaal zat en en oprecht spannend vond. Nee, ik ben nergens van mijn stoel gesprongen van schrik, maar met licht en geluid hebben de makers zéker een spannende setting weten neer te zetten. Ik kende het boek niet en dat is denk ik ook wel goed - anders weet je al wat er gaat gebeuren, dat zou toch wat van de spanning hebben weggenomen.

Wat vond ik van Schuld?

Spanning: check! Spel: check - de personages vond ik erg geloofwaardig. Het waren er maar vijf: vier schooljongeren - twee jongens, twee meisjes - en de moeder van één van hen. Moeder, maar tevens de schoolpsycholoog die de tieners moest helpen bij het verwerken van de zelfmoorden die door hun schoolgenoten waren gepleegd. Tenminste, zo leek het.... Zelf kon ik me natuurlijk het meest identificeren met de moeder, vroeg me maar steeds af of ik ook zo zit te zeuren tegen m'n kids. 

De jongere personages lieten zien waar het bij die leeftijd veelal om draait: erbij horen of juist niet, cool zijn - of loser, nerd of weirdo, het vertekende beeld dat men laat zien op social media. Vriendschappen, relaties.... Ook machtig interessant voor mij natuurlijk, gezien de leeftijd van mijn jongens. 

Van 'Best wel leuk' tot slapeloze nacht

Het zal je niet verbazen dat Schuld me van begin tot eind geboeid heeft. Om het verhaal, om het spel, om de zang. Ik ben heel blij dat ik de voorstelling heb gezien. En m'n jongens? Grote broer vond het 'best wel leuk' - en dat is een compliment uit zijn mond. Kleine broer zag wat witjes. Vermoeidheid? Ja, de volgende dag... zowel bij hem als bij mij. Het gebeurt niet vaak meer, maar deze nacht werd hij meerdere keren wakker omdat hij naar droomde. En dan is zo'n 12-jarige opeens gewoon een kleine jongen voor wie zo'n thrillermusical toch wat te spannend bleek.