Na het succes van Barbaartje hoefde ik mijn kids geen 2 keer te vragen om mee te gaan naar de voorstelling "Kereltje" van Theater Sonnevanck. Theater Sonnevanck is het jeugdtheater gezelschap van Oost Nederland. Ze hebben een eigen knus theater in Enschede waar afgelopen zondag de voorstelling plaatsvond.

We werden weer vriendelijke en gezellig onthaalt met een kopje koffie/ thee en een glaasje ranja. Nadat een mevrouw ons welkom heette en verzocht aan alle kids om even te gaan plassen, namen we plaats in het theater. Een knus theater met een houten tribune met kussens erop. De kids mogen op de voorste rijen en wij als volwassenen erachter.

Tijdens de binnenkomst wordt er een gezellig muziekje gespeeld op een saxofoon door de muzikant van het toneelstuk. En ineens begint het... 2 vrolijke verschijningen die je direct aanspreken en meenemen in hun verhaal. Geen donker of stilte maar een spontane opening waarbij ondertussen langzaam de lichten worden gedimd. Perfect voor de jonge bezoekers.

Een vrouw in een gele glanzende jurk met een vriendelijke uitstraling vertelt samen met een man in een sober outfit over het Sprookje Kereltje. Samen stralen ze enorm veel plezier uit. Terwijl ze het vertellen, gaan ze zelf een rol spelen in hun fantasieverhaal. De man speelt Kereltje als hij zijn muts op heeft en de mevrouw speelt de ene keer de moeder, en de andere keer de prinses en dan weer een poortwachter. Elke keer verkleed ze zich, in het zicht van de kinderen, met een minimale verandering in haar outfit, maar genoeg om haar in die rol te zien. Geweldig! De kids gaan er helemaal in op!

Kereltje woont samen met zijn moeder in armoede. Zijn moeder werkt de hele dag en Kereltje past op het huis. Hij gaat niet naar school, heeft geen vrienden, geen speelgoed, maar vermaakt zich met vissen, jongleren en zelf liedjes bedenken. Hij heeft maar 1 wens en dat is een vriend. Iemand om samen met te spelen en te kletsen.

Op een dag komt zijn moeder thuis met een enthousiast verhaal. Ze prinses lacht al 5 jaren niet meer en degene die haar aan het lachen maakt krijgt rijkdom. Kereltje geeft hier niks om, hij wil liever vriendschap. Maar om zijn moeder niet teleur te stellen gaat hij op reis naar het paleis met zijn jongleer- ballen in zijn zak.

Onderweg komt hij een bizarre en zeer geestige verschijning tegen die hij zijn jongleer- ballen toevertrouwt. Eenmaal bij het paleis aan gekomen blijkt zijn vertrouwen niet terecht en staat hij met lege handen voor de poortwachter. Hij mag het paleis niet in. Kereltje is teleurgesteld en bedenkt zich dat hij niet met lege handen bij zijn moeder aan kan komen. Dan ziet hij een kip. Hij besluit deze te vangen zodat ze elke dag verse eieren hebben.

Het vangen van de kip is misschien wel het meest grappige moment van de voorstelling. Iedereen moet er enorm om lachen en roept mee om de kip te vangen. Terwijl Kereltje achter de kip aanzit, loopt de prinses in haar rozentuin. (die ze op dat moment neer strooit) De prinses moet er net als het publiek om lachen. En dan krijgt het verhaal een wending. Over armoede en rijkdom, over vriendschap, vertrouwen en hoe simpel de wereld zou kunnen zijn als er geen onderscheidt gemaakt zou worden in huidskleur, cultuur en afkomst.

Het sprookje wordt ondersteund door een grappige muzikant die door de 2 vertellers steeds een andere rol en positie krijgt. Een feestje om naar te mogen luisteren en kijken. De kids (en ik natuurlijk) hebben enorm gelachen en van begin tot eind deel uitgemaakt van het verhaal. En na afloop mochten ze samen met de prinses de rozen van de rozentuin opruimen. Heel spannend en speciaal!

Een geweldig komisch en muzikaal sprookje van nog geen uur. En hierdoor zeker geschikt voor het jonge publiek. Een absolute aanrader!

Bekijk hier de speeldata.

Noortje van der Kolk