Gastblog door Michelle Tijsterman
Gezellig op een regenachtige zondagmiddag samen knutselen met je zoon en/of dochter. Meer dan je denkt is dit een geweldig combinatie!
Maar wie leert van wie?
Als volwassene denk je waarschijnlijk dat je kind het meest van jou kan leren…
“Jij weet hoe je een stift moet vasthouden, dat je eerst het dopje van de lijm moet opendraaien voordat er wat uitkomt, dat knippen in vilt niet handig is met een gewone schaar, dat karton niet plakt met plakband, dat strooi-glitters zonder lijm niet blijven plakken, dat het mengen van gele en groene verf een vieze kleur wordt en ga zo maar door.”
Dat klinkt herkenbaar toch?
Hoe leuk is het dat een kind dat zelf ontdekt.
“Wat maakt het uit dat je zoon en/of dochter eerst 5 minuten aan het prutsen is en niet snapt waarom er geen lijm uitkomt. De hulpvraag komt vanzelf of je hoort geïrriteerde geluiden. Doordat je het uitlegt – na 5 minuten zelf geprutst te hebben - valt het kwartje en beklijft het beter… In plaats van: “Kom maar, ik doe het wel even.” Je kind hoeft niet op te letten want pappa of mamma doen het toch wel.”
Laat je inspireren als je met je zoon en/of dochter aan het knutselen bent!
Valt het jou dan ook op dat ze met de leukste en meest originele dingen komen.
“Water gemengd met glitters in een insteekhoesje en schudden maar (ook al loopt het water er net zo snel weer uit), een leeg sigarenkistje dat aan de buitenkant helemaal niet versierd is maar als je ‘m opendoet stralen de glitters je tegemoet, een hockeyveld van klei waarbij de middenlijn niet in het midden zit en de goals ook niet lijnrecht tegenover elkaar staan, een compilatie van je moeder bestaande uit papierenbordjes en stukjes vilt met vork handen, een kleurplaat die meer buiten de lijnen is ingekleurd dan daarbinnen, een roze tasje waar een lintje met plakband is opgeplakt terwijl dat helemaal niet blijft zitten en ga zo maar door!”
“En hoe was het?”
Is altijd je eerste vraag als jij je zoon en/of dochter ophaalt na een knutselochtend.
Gelukkig hoor ik nooit iemand zeggen: “Ik moest vandaag leren welke kleuren verf je beter niet kan mengen, welke schaar voor welk papier geschikt is, waarom je binnen de lijntjes moet kleuren, dat de bomen niet blauw zijn, dat een stift doordrukt op de achterkant van het witte blaadje, wat de verschillende technieken zijn om je naam te schrijven en hoe je een verbeelding maakt van je gevoel.”
Nee!
PLEZIER.
"Dat is het allerbelangrijkste! En samenwerken. Wat er gemaakt wordt, door wie en hoe… dat maakt niet uit."
Belangrijk is dat het creatieve proces aangaat, de fantasie de vrije loop heeft, dat er zoveel mogelijk uitgeprobeerd wordt en dat kinderen (en volwassenen) geprikkeld worden, elkaar helpen, uitdagen en in hun waarde laten.
x liefs Michelle