De premiere van Koning Bowi
Gastblog door Nardy Suthof
Met onze dochters Yfke (5 ½ jaar) en Diede (4 jaar) gingen we richting Theater Sonnevanck voor de voorstelling van Koning Bowi. Met nog niet veel ervaringen met theater (alleen een voorstelling van Hans en Grietje van Het Kleine Theater) gingen we met gezonde spanning, maar vooral veel nieuwsgierigheid naar de voorstelling.
We werden vriendelijk ontvangen en kregen Ranja en Oreo. Er stonden tafels klaar met witte tafellakens, stiften en kleurpotloden. Er stond een opdracht op geschreven ‘Waarin zou je willen veranderen als alles kan?’ Erg leuk, want het wachten voelt nu helemaal niet als wachten.
Ze zijn druk bezig met hun eigen creaties en laten zich ook gelijk inspireren door wat de andere kinderen tekenen. Gelijk een leuk moment om een praatje te maken met andere kinderen en voor sommigen iets meer vertrouwt te raken.
Dan worden we naar de zaal geroepen. Een leuke intieme zaal en wij mogen vooraan zitten, kort op het toneel. We zitten met ons vieren bij elkaar en dat is fijn, alleen zitten zou voor deze leeftijd misschien nog iets te spannend zijn.
De voorstelling begint. Nog iets wat onwennig voor wat er komen gaat zijn ze al druk de stellage op het podium aan het bestuderen. Wat opvalt en erg fijn is, is dat ze alles voor de ogen van de kinderen doen. Van verstoppen tot verkleden. Want zelfs ondanks dit is het bij vlagen toch echt wel spannend, met name voor onze jongste Diede. Ze neemt alles in zich op. De emoties gaan echt alle kanten op, van spanning tot grote blijdschap (ze kent de teksten niet, maar probeert soms volop mee te zingen).
Ik wil niet al te veel op de inhoud van het stuk ingaan (want dat moet je natuurlijk zelf bekijken), maar echt leuk om in de reacties van de kinderen te zien hoe goed de acteurs de emoties kunnen overbrengen.
De (diepere) boodschap is voor de leeftijd misschien wel wat hoog gegrepen, maar ze herkennen zeker wel het gedrag wat gespeeld wordt. Als we na de show vragen hoe het was en waar het over ging benoemen ze direct het ‘de baas spelen’.
En natuurlijk hebben de kostuums veel indruk gemaakt, die worden ook zeker benoemd. Het dynamische gebruik van het beweegbare en telkens wisselende decor was ook erg leuk. Omdat het een knus theater is zit je soms bijna letterlijk ‘in’ het decor.
Zelf vond ik het erg knap hoe met geluid (een dame in een heeeel mooi glitterpak volgens onze dochters) een bepaalde sfeer neergezet kan worden. Geen bandopnames, maar enkel het bespelen van verschillende instrumenten.
Een voorstelling van nog geen uur, waar je als ouder toch soms wel een beetje tegenop ziet omdat je denkt ‘gaan ze dit wel volhouden?’. Die spanning bleek totaal niet nodig! Ze zijn de hele voorstelling geboeid gebleven. Yfke en Diede werden allebei volledig meegezogen in (de sfeer van) het verhaal. We zijn dus positief verrast, hebben echt flink gelachen en gaan zeker nog weer eens een voorstelling bezoeken.
Lijkt het jou ook leuk deze voorstelling te bezoeken met je kinderen? De voorstelling staat op 21 november nog 1 keer in Twente gepland, de kaartverkoop loopt via het Wilminktheater en de voorstelling vindt plaats in theater Sonnevanck.
Woon jij elders in Nederland of wil je er wel een stukje voor rijden?
Foto credits voorstelling: Sanne Peper